Jedna od onih koja je obeležila njegovu karijeru jeste uloga Srećka Šojića u filmskom serjijalu „Tesna koža“ i seriji „Bela Lađa“, a veliku slavu stekao je i ulogom Dragoslava Jakovljevića u seriji „Otvorena vrata“.
Prva veća rola na velikom platnu bila je uloga Pinkija u filmu „Bekstvo“, a glumio je i u filmovima „Bela košulja“, „Srećna porodica“ , „Laf u srcu“, „Kir Janja“,“Majstor i šampita“, „Šmeker“ „Sumnjivo lice“, „Pokojnik“, kao i u serijama „Otpisani“, „Povratak otpisanih“, „Metla bez drške“, „Ono naše što nekad bejaše“ i mnogim drugim.
S obzirom na njegov glumački opus sa Lanetom uz Laneta smo se i smejali, ali i plakali.
Filmsku karijeru započinje 1968. godine u filmu Radoša Novakovića Bekstva, nakon koje je usledio bogati kinematografski opus. Veće sporedne i epizodne uloge je igrao u nekoliko filmova kao što su SB zatvara krug i Povratak otpisanih.
Prvu glavnu ulogu igra 1979 u filmu Miće Miloševića Drugarčine, koji ga je angažovao i 1981 za film Laf u srcu, čiji su scenario pisali Siniša Pavić i Ljiljana Pavić gde se epizodno pojavio kao Srećko Šojić. Godinu dana kasnije, odlučuju da njegov lik prošire i snimaju film Tesna koža, gde je sa Nikolom Simićem igrao jednu od glavnih uloga koja je doživela enormnu gledanost, te zbog toga snimaju nastavke 1987, 1988, 1991. Osim toga veće i glavne uloge ostvaruje i u filmovima Erogena zona, Debeli i mršavi, Crna Marija, Majstor i Šampita, Špijun na štiklama, Uslovna sloboda i Sedam i po.
Prvu veću ulogu na televiziji ostvaruje 1971. u seriji Siniše Pavića Diplomci. Veću popularnost stiče kao Đankarlo Maroti u Boljem životu i Dragoslav u Otvorenim vratima. Nastupio je u više od 400 epizoda serije Pustolov, koja je emitovana na RTS-u, kao program za decu i mlade. Najveću popularnost na televiziji je stekao 2006. godine u TV seriji Bela lađa kada je ponovo zaigrao lik Srećka Šojića iz Tesne kože, koji je igrao do 2011.
Bio je voditelj i autor nekoliko emisija i kratkih humorističko-satiričnih priloga na Televiziji Pink, TV Foks i RTS. Njegove najpoznatije emisije su Oralno doba i Ne može da škodi.
Rođen je na Umci 1. avgust 1946. Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju y Beogradu završio je 1967. godine.
Bio je jedan od čuvenih Bojanovih beba, zajedno sa svojim kolegama sa klase (Josif Tatić, Svetlana Bojković, Ivan Bekjarev, Đurđija Cvetić, Tanasije Uzunović) koje je Bojan Stupica primio u stalni angažman Jugoslovenskog dramskog pozorišta.
Prvak drame Narodnog pozorišta u Beogradu postaje 2006. godine. Penzionisan je krajem decembra 2011. godine.
Živeo je u Beogradu, otac je ćerke Milice i sinova Jakova i Spasoja.
Sredinom avgusta 2021. g. je primljen u bolnicu nakon naglog pogoršanja zdravstvenog stanja izazvana virusom korona. Dana 20. avgusta iste godine pojedini senzacionalistički mediji su preneli na svojim portalima da je Gutović preminuo, iako to nije bila istina.
Uspešno ste se prijavili
